امام صادق(علیه السلام)：وچون آفتاب بلندشودوصیحه ی آسمانی ازچشمه ی خورشیدبه زبان عربی بلندشود که همه اهل آسمان وزمین بشنوند, نداکندای گروه خلایق این مهدی آل محمداست.سپس اسم او وکنیه ی اورا ذکرکندونسب اورا به پدرش حسن امام یازدهم بگویدوپس ازآن تاحسین بن علی علیه السلام یادکند, پس بگویدبیعت کنیداوراتاهدایت یابید, مخالفت نکنیدامراورا که گمراه خواهیدشد, پس ملایکه وجن ونقبا بگویند：شنیدیم واطاعت کردیم. پس چون نزدیک غروب آفتاب شودفریادکننده ای فریادکندازطرف مغرب：ای گروه خلایق پروردگارشما ظاهرشددر وادی یابس درسرزمین فلسطین واو عثمان بن عنبسه اموی است, بیعت کنیداورا تاهدایت یابیدومخالفت با اونکنیدکه گمراه خواهیدشد, پس ملایکه وجن ونقباگویند： شنیدیم ونافرمانی کردیم.[این ندا غیراز صحیه ی آسمانی درشب بیست وسوم رمضان است] پس آنکه اهل شک وریب ونفاق کفرباشدبه ندای اخیرگمراه شود.چون بیعت تمام شودومتفرق شوندمردم مکه به یکدیگر بگوینداین مردکه بوددرجانب کعبه واین خلق چه کسانی بودندبا او واین چه آیتی بودکه درشب دیدیم ومثل اوتاکنون ندیده بودیم؟ پس بگویند：نمی شناسیم جزءچهارنفرازاهل مکه وچهارنفراز اهل مدینه وایشان فلان وفلان هستند.
امام باقر(علیه السلام)：(پس ازبیعت) به اصحاب خود میفرماید：اهل مکه مرا نمی خواهندومن اکنون رسول به سوی ایشان میفرستم تابرایشان حجت تمام کنم چنانکه از مثل من سزاواراست.پس نفس زکیه را می طلبدواو را برای دعوت میفرستد, پس او میرودوپیغام را میرساندپس اورا ما بین رکن ومقام میکشند. چون خبرقتل اوبه امام علیه السلام میرسدبه اصحاب میفرماید：آیا من به شما نگفتم اهل مکه مرا نمی خواهند؟
اللهم عجل لولیک الفرج"ان مع العسریسرا"
درباره این سایت